Onlangs zat Lisanna een tekenfilm te kijken en hoorde ik zeggen dat het leven is als een winkelwagen. Interessante uitspraak voor een tekenfilm, dus keek ik met een schuin oog even mee. Ik zag het jongetje met een winkelwagen door de supermarkt lopen en hij gooide van alles in zijn wagen wat hij maar wilde. De keuze is reuze! Toen vroeg Rosalin om aandacht en kookte de aardappels en ging ik weer aan de slag. Meer van de tekenfilm heb ik niet gezien, maar het had me wel aan het denken gezet.

Als ik denk aan een supermarkt, dan denk ik aan een grote winkel vol met spullen. Etenswaren, vers, verpakt, groot, klein, lekker en vies. Alles staat klaar om je winkelwagen mee te vullen. De keuze is reuze! En volgens de tekenfilm is dat dus ook door te trekken naar het leven. Kies maar wat je hebben wilt, dat klinkt nogal verwend. Een tekenfilm kun je voor kinderen nog uitleggen als iets wat niet echt is, maar in het volgende voorbeeld is het gewoon realiteit.

Tegenwoordig hebben bepaalde speelgoedwinkels een nieuw fenomeen, kado-kratjes. Je loopt letterlijk met een winkelwagentje door de speelgoedwinkel en de jarige mag zijn/haar kado’s uitzoeken en in het wagentje doen. Dit wordt vervolgens in een kado-krat gedaan. De genodigden kunnen vervolgens naar die winkel gaan, een kadootje kiezen uit het krat en voila, een mooi kado! Wat zal dat een verrassing zijn voor de jarige!!! (niet dus!) En zo begint het al van jongs af aan dat het lijkt alsof je leven een winkelwagen is. Maar is dat ook echt zo? Kunnen we er alles maar ingooien wat we willen? Natuurlijk niet! Je winkelwagen kan zomaar overvallen worden en al je boodschappen zijn weg of beschadigd. En zo kan dat ook opeens in het leven. Je kunt overvallen worden door een ziekte, een beperking, een verlies en vul zelf maar in. Er is een hele mooie, maar heftige clip die gaat over de ziekte kanker. Als je wilt, kijk maar mee:

Dit was een voorbeeld van een ziekte wat zomaar in je winkelwagen is gegooid, een ‘product’ waar je niet voor gekozen hebt. Heeft niet iedereen iets in zijn winkelwagen waar hij niet voor gekozen heeft? Toch zul je de winkelwagen moeten duwen, zul je je leven moeten leven met wat je gegeven is, beperkt of onbeperkt. Het mooie is dat de winkelwagen breed genoeg is om hem samen te duwen. Waar de clip veel pijn en eenzaamheid laat zien, hoef jij het niet alleen te doen. Samen met mensen om je heen, als die ander op dat moment meer kracht heeft dan jijzelf, dan kun je samen duwen. Dat is wat ik ervaar in mijn leven, dat ik het niet alleen hoef te doen. Er zijn mensen om mij heen, familie, vrienden, collega’s, de buurvrouw die sterker zijn als ik dat even niet ben. En mijn grootste kracht komt van boven. Als ik bid tot God geeft Hij mij kracht. In gebed mag je huilen, boos zijn of stil en dan komt het antwoord van God dat Hij naast je staat en kracht geeft. Dat is wat ik iedereen toe wens. Of je gelooft of niet, je hoeft het niet alleen te doen.

De keuze is reuze. Of toch niet?

(Om misverstanden te voorkomen 🙂 het kado-kratje voor Lisanna had ik uitgezocht, zonder Lisanna. Voor Lisanna was het een grote verrassing 🙂 )