Al een paar weken zit ik na te denken over een nieuwe blog… de afgelopen maanden zijn erg intensief geweest, dus je zou denken dat er genoeg te schrijven valt. Misschien is dat de oorzaak wel, er is zoveel gebeurd dat het te veel is om op te schrijven. De komst van Christian heeft ons leven op z’n kop gezet. Ik heb er al twee verhalen over geschreven, maar over beide ben ik niet tevreden.

Ik wil jullie graag meenemen in de afgelopen periode, jullie laten begrijpen wat we meemaken, maar de verhalen vertellen niet alles. Het zit in de kleine dingen, het zit in de sfeer, in de emotie, in het gevoel en dat is lastig met woorden te beschrijven. De komst van Christian geeft ons enorm veel vreugde en tegelijkertijd veel zorgen. Geen zorgen over Christian, maar over het runnen van ons gezin. Alles is zo intensief en zo ingewikkeld. Niets is normaal in ons gezin, alles is aangepast door de zorg voor Rosalin. We hadden een systeem in ons gezin opgebouwd waarbinnen alles draaide, zelfs het onvoorspelbare gedrag en zorgbehoefte van Rosalin was in dit systeem ingebouwd. Met de komst van Christian viel dit systeem helemaal in elkaar en zijn we gestart om een nieuw systeem te bouwen. Een systeem waar een nieuw leventje aan toegevoegd is, waar iedereen zijn/haar plekje weer moet vinden en waarbinnen we het voorspelbare én het onvoorspelbare kunnen opvangen. In mijn eerdere verhalen heb ik geprobeerd om dit systeem uit te leggen, ik heb de verandering proberen op te schrijven, maar de woorden waren geen weerspiegeling van de werkelijkheid. Het is niet uit te leggen aan iemand buiten ons gezin, alleen Willem, Lisanna en ik begrijpen hoe ons systeem werkt. Hooguit familie die intensief bij ons betrokken is weet een beetje hoe het werkt, maar zelfs zij kunnen de 24-uurs zorg die wij in ons gezin hebben niet begrijpen.

Je vraagt je misschien af waarom ik dit schrijf. Dat weet ik ook niet zo goed, misschien vooral voor mezelf. Om mezelf de rust te geven dat ik niet alles kan en hoef uit te leggen. Willem, Lisanna en ik begrijpen het, we praten er over met elkaar, we huilen er om en we lachen er om. En Rosalin begrijpt het misschien nog wel meer dan ik besef.

Christian is aan ons systeem toegevoegd, een mega groot geschenk uit de hemel, een jongen die ons zoveel vreugde geeft, die ons compleet maakt. En de motor van ons systeem is Jezus, Hij helpt ons op deze weg en Hij leidt ons op weg naar de eeuwigheid, waar alles nieuw is en alles volmaakt.  

Wat zijn we rijk gezegend met elkaar!

Geschreven door Alinda Tukker