We zijn ontzettend blij met de positieve reacties die we hebben gekregen. De eerste gastblogger heeft zich al bij ons gemeld en we delen haar blog graag met jullie.

Gast-Blogger Annelien

Even voorstellen: Ik ben Annelien, 30 jaar, 7 jaar getrouwd met Dennis en de trotse moeder van Julian (2jr). Willem en Alinda hebben wij vier jaar geleden leren kennen in de Evangeliegemeente Wassenaar. In die vier jaar is er een vriendschap ontstaan. Deze vriendschap is versterkt door de zwangerschap die Alinda en ik samen mochten beleven.

Toch niet samen in de klas

Willem en Alinda waren net verhuisd en nodigde ons uit voor een etentje. We kregen een rondleiding door het huis en eindigde op de studeerkamer. Willem vertelde dat het bureau naar zolder zou gaan, want de studeerkamer kreeg toch een andere bestemming. Het werd een babykamer! Wat waren wij verrast! Ik was op dat moment 8 weken in verwachting van ons eerste kindje en kon dat bijna niet voor mij houden! We waren samen in verwachting hoe leuk is dat! Dennis en ik maakten vlak daarna onze droomreis naar Zuid-Afrika. Na onze reis hadden we de 12 weken echo en konden we het nieuws eindelijk met iedereen delen.

Alinda opperde direct het idee om samen te gaan zwemmen en onze zwangerschap te vieren. Dit zwemmen werd na een paar weken zwangerschapsgym. Dat was wel even wennen. Ik ben geen ster in het onthouden en nadoen van bewegingen. Zeker niet in spiegelbeeld! Gelukkig had ik Alinda bij wie ik kon spieken. Af en toe lachte ze stiekem om mij en ik om haar. In de auto op weg naar de gym deelden wij onze gevoelens, gedachten en moeilijkheden. Wat fijn om iemand te hebben die je begrijpt!
We fantaseerden over hoe onze kinderen met elkaar op zouden groeien. Waarschijnlijk zouden ze zelfs wel in dezelfde klas komen!

Rosalin had een wat moeilijke start maar ach, dat hebben wel meer kindjes dacht ik nog. Willem en Alinda waren er zelf rustig onder. Na een paar maanden vertelde Alinda dat Rosalin toch wel erg weinig ontwikkeling doormaakte. Ach zei ik, ieder kind ontwikkelt zich op zijn eigen tempo! Een tijdje daarna gingen Alinda en ik naar de bioscoop. In de auto vertelde Alinda dat er toch echt iets aan de hand was met Rosalin en dat het niet om een achterstand ging die wel weer in te halen zou zijn. Toen drong het pas tot mij door dat Rosalin wel een heel bijzonder meisje is. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Julian maakt wel een ‘normale’ ontwikkeling door. Brabbelen, omrollen en speeltjes vastpakken. Dat deed Rosalin allemaal nog niet. Alinda drukte mij op het hart dat ik vooral trots op hem moest zijn en dit ook met haar moest delen! Ze vond het leuk om te horen wanneer hij weer een nieuw stapje had gemaakt. Toch hield ik dit vaak voor mij of wimpelde ik prijzende opmerkingen van anderen een beetje weg als Willem of Alinda in de buurt waren. Bang om hun verdriet te doen.

Willem en Alinda waren zo sterk en gingen ondanks alle onzekerheden gewoon door met hun bezigheden. Alinda liet trots de aangepaste kinderwagen van Rosalin zien, maar deelde ook dat ze dit toch wel confronterend vond. Julian begon zich rond die tijd al op te trekken en Rosalin zat in haar aangepaste wagen. Het begon steeds meer tot mij door te dringen dat die ontwikkelingsspurt waar ik stiekem nog op hoopte en voor bad er niet zou komen. Onze kinderen zouden dus niet bij elkaar in de klas komen.
Ik wist soms niet wat ik nu wel of niet over Julian moest vertellen en wat ik moest vragen. Alinda was in tegenstelling tot mij heel open en eerlijk over haar gevoelens. Dankzij Alinda heb ik geleerd om niet bang te zijn voor het onbekende en gewoon te vragen naar moeilijkheden van anderen. Juist dan help je een ander.

Julian is dol op Lisanna, de grote zus van Rosalin. Samen hebben ze de grootste lol. Op een zondag maakte ik een schattige foto toen ze samen op een muurtje zaten te lachen. Ik twijfelde of ik de foto wel door moest sturen, omdat dit ook best confronterend is. Toch deed ik dit en tot mijn verbazing stelde Alinda de foto in als profielfoto van onze groepsapp.

Onze kindjes komen niet bij elkaar in de klas, maar zullen wel samen opgroeien! Rosalin is een bijzonder meisje en ik ben ervan overtuigd dat Julian veel van haar kan leren en net zo dol op haar als op zijn klasgenoten zal worden!

Geschreven door Willem Tukker